یادداشتهای پراکنده هادیتک

    وقتی درد از حد گذشت، دیگر کم و زیادش فرقی نمیکند. درد بیش از حد باعث سکوت است مانند یک دمل چرکین دردناک که چندش‌آور و لذّت‌بخش است تا آن زمان که بترکد! به طور حتم آن زمان بارش حرف آغاز می‌شود و دی یادداشتهای پراکنده هادیتک...

    وقتی شب جانم را با سیلی سختش خواب‌آلود می‌کند و خستگی بر پیکر ضعیف من لالایی می‌خواند، تمام وجودم ذرّه ذرّه تسخیر میشود تا آنجا که دیگر هیچ «من»ی وجود نداشته باشد. آهسته به کمک آن چند تکّه از وجود یادداشتهای پراکنده هادیتک...